شاید از مطمئن ترین آدم زندگی ات طرد شوی، شاید هم از دوست ترین ها نا امید

نازنینم!
تو هم روزی بزرگ میشوی.زیر آسمان صاف پروردگار قد میکشی.
گاهی روزگار با تو خوب تا نمی‌کند، میشکنی..
اما گاهی تمام سازهای زندگی‌ات کوکِ کوک می‌شوند، گاهی از فرط شوق چشم‌هایت می‌درخشند،و گاهی صاحب بی‌ذوق‌ ترین چشم‌های جهانی.
نازنینم!
گاهی نهال وجودت، رشد میکند، پر‌ و بال میگیرد،
اما گاهی بعضی از تلاش‌هایت نافرجام و بی‌ثمر خواهد بود.شاید از مطمئن‌ترین آدم زندگی‌ات طرد شوی، شاید هم از دوست‌ترین ها ناامید.
نازنینم!
ممکن است که تلخ و سخت‌ترین ها را تجربه کنی، اما نیک‌ترین‌ها برایت رقم بخورد.
گاهی باید آرام باشی،صبور باشی ، و عاقلانه برخورد کنی. چطور بگویم باید یک طور دیگر صبور باشی، حوصله کنی.
ممکن است بی‌دلیل، نمیدانم شاید هم به هزار و یک دلیل دلت بگیرد و غمگین شوی.
اما این‌ها هم چیزی نیست، بگذار بگویم؛ ممکن است روزی ویران شوی، اما‌ بدان باید دوباره از نو ساخته شوی.

نویسنده؛ بهارشوهانی