به گزارش شوس۲۴، تو یادم دادی که انسانها، با تمام خوبی هایشان میتوانند بد هم شوند.
یادم دادی که اگر عشق و محبت از میان رفت ، قطعاً آنقدر که لازم و نیاز بوده ، آن احساس قوی نبوده ، و گاهی دلایل نیز قوی تر از احساساتمان هستند .
تو یادم دادی که دوستان حقیقی ، از دور دست ترین ها هم دوست می مانند .
تو یادم دادی گاهی خاطرات با وجود بوی کهنگی که میدهند ، به وقتش میتوانند تازه شوند .
تو یادم دادی که خوبی ها را باید بر روی سنگ و بدی ها را بر روی آب بنویسیم ، اما گفتی که همیشه در تمام انسان ها این اصل صدق نمیکند .
تو یادم دادی هیچکس حریف دلتنگی نیست ، حتی اگر فراز و نشیب های بسیاری را پشت سر گذاشته باشد .
تو یادم دادی برای کسی که انتظار میکشد ، باید ارزش بیشتری قائل شد .
تو یادم دادی همیشه سبز بمانم ، حتی وقتی خاکستریه خاکستری هستم.
تو یادم دادی برای پرواز ، حتما به دوبال احتیاج ندارم...
تو یادم دادی که چگونه خوب باشم…
تو یادم دادی که طوفانی نباشم ، اما به وقتش آرام هم نگیرم…
تو یادم دادی که بیهوده دلگیر نشوم و قوی باشم…
تو یادم دادی که ، در عشق ورزیدن بی پروا باشم ، اما احتیاط کنم…
تو یادم دادی که ، خلایق را هرچه لایقش است…
تو یادم دادی که ، آدم های خوب هرچند اندک هستند ، اما ماندگارترند…
تو یادم دادی که خوب باشم ، و بی پشیمانی عشق بورزم…
تو یادم دادی که اشتباه اول حق همه ما انسان هاست و بپرهیزم از قضاوت های لحظه ای…
تو یادم دادی عقب نشینی نکنم..
تو یادم دادی که ، برای دستیابی به اهدافم جنگجوی خوبی باشم…
تو یادم دادی که ، در پیشرفت استعداد نقش دوم را دارد ، و این تلاش من است که نقش اول را برای دستیابی به اهدافم ایفا میکند .
تو یادم دادی اگر بخواهم ، تمام مسیر ها به مقصد های نیک ختم میشوند…
تو یادم دادی رفتنی ها بسیارند…
تو یادم دادی بعضی ها حقیقی ترند….
آری عزیزِ من ، تو خیلی چیزها به من یادم دادی ، و من از تو ممنونم .
ما گاهی باهم خندیدیم و گاه گریستیم..
میدانی میگویند ؛ آدم شاید کسی را که با او خندیده باشد فراموش کند ، اما کسی را که با او گریسته را هرگز .
عزیزِمن !
خوب شد که تو را دیدم، خوب شد که تو شدی بهترین دوست و آموزگار من..
نویسنده؛ بهارشوهانی