نمیدانم چگونه حال دلم را شرح بدهم و توصیف کنم ،نمیدانم چگونه و با چه دلیلی خود را قانع کنم و بعد ها دختر نازنینم را.
نمی دانم با چه منطقی این تبعیض را بپذیرم.
چه کسی پاسخگو است؟! چه کسی پاسخگوی این احساس تیره و تاریکِ تبعیض است؟!
چه کسی پاسخگوی،این احساس بیهودگی که درون قلب دختران معصوم و پاک سرزمینم ایجاد شده است،می باشد؟!
چه کسی این تبعیض را اصلاح می کند؟!
شما فرزندان پسر را بیشتر از فرزندان دختر دوست می دارید؟!
اصلاً بعدها که فرزندان دخترِ این مرز و بوم، بپرسند به کدام دلیل و منطق ،هیج تصویر دخترانه در کتاب نیست چه بگوئیم؟!
بگوئیم، فراموش شده اید! بگوئیم می خواهند شما را دفن کنند؟!
راستش حال که این تصمیم را گرفته اید از شما سوالی دارم؟!
می خوام از شما بپرسم زمانی که فرزند دخترم این تبعیض را دید ،او را چگونه بفهمانم که تبعیضی میان فرزند پسر و دختر نیست و نخواهد بود!
از شما جواب این سوال را می خواهم.
به من بگوئید دختر بچه هایی که روحشان لطیف است و با اندکی بی توجهی دلهایشان می گیرد، دختر بچه هایی که با اندکی بی تفاوتی قلبهای نازنینشان میشکند، چه بگوئیم؟
ما به دختر بچه های عزیزمان چه بگوئیم؟!
ما می دانیم و شما هم میدانید که دختربچه ها حساس تر و لطیف تر و شکننده تر هستند.
باید به آنها چه بگوئیم؟!
بهارشوهانی