معیار و ترازوی سنجش پیشرفت کشورها در موضوعات مختلف، به عوامل متفاوتی وابسته است.
این مهم به استان ها و شهرها نیز تبین می شود.اینکه میزان پیشرفت فرهنگی شهر تاریخی و مذهبی شوش در کدامین درجه قرار دارد؟ پرسشی علمی و منطقی است.
خواسته ای که از درون نخبگان و اهل علم برمی خیزد و لاجرم بر دل مخاطبین می نشیند
به راستی، پیشرفت فرهنگی شوش عزیز با وجود ارگان هایی مانند اداره ارشاد، تبلیغات اسلامی، دانشگاه های پیام نور و آزاد در کنار مسئولیت فرهنگ عمومی، در کدام وضعیت قرار دارد؟
بدون شک، یکی از این معیارها، میزان نشر کتاب، فراوانی نویسندگان، مشارکت ارگان ها و مسئولین و در نهایت وجود انتشارات و چاپخانه است.
اگر این میزان ها را در یک پژوهش علمی دنبال کنیم، درجه پیشرفت در کف آن خواهد بود.اثرات این عدم توسعه فرهنگی را می توان در رفتارها و نیز میزان مهاجرت فرهنگ دوستان از شوش به شهرهایی مانند کرج و تهران و نیز شهرهای مجاور، یافت.شاید در بدترین وضعیت که سکوت اهل علم است، دلبستگی جمعیتی از مردم شوش به شهر و دیار خود باشد.
اوج این وابستگی، وجود مبارک آستان حضرت دانیال(ع) است.وضعیت نشر کتاب به خصوص در مورد تاریخ محلی، تاسف برانگیز است.
شوش با داشتن نویسندگانی قابل و توانا، از عدم پشتیبانی، رنج می برد.به راستی، کمیسیون فرهنگی شورای شهر، این مهم را می داند؟
آیا وجود انجمنی به نام نویسندگان و تشکیلاتی غیر وابسته که اعضای آن در حداقل شکل، مولف سه کتاب باشند، ضروری نیست؟
گرچه یافتن پاسخ ها چندان مشکل نیست زیرا در عمل، فعالیتی در جهت پیشبرد کارهای انتشاراتی صورت نمی گیرد اما با وجود این، اطلاع رسانی امری لازم و ضروری به نظر می رسد.
باید امیدوار بود، شاید افرادی، دایره مسئولیت ها رو تنگ تر می بینند
از مسئولین محترم شوش ۲۴ به ویژه نویسنده توانا جناب آقای پورطالب به دلیل توجه به کارهای فرهنگی تشکر می گردد.